கவிதை

                           

                    

                                            

     

      

 எழுதி வச்ச காகிதமும் 

ஒரு நாளில் கிழியலாம் !

ஏங்கி நிற்கும்  கண்கள் கூட 

 இமைக்காமல்  இருக்கலாம் !

தூக்கம்  வந்து  ஏக்கம் வந்து 

கண்கள் மூடித் தூங்கலாம் !

ஏடெழுதும்  பேனாவும் 

எழுதாமல்  நிற்கலாம் !

எங்கமனம் ஒருநாளில் 

எப்படியோ மாறலாம்!

எத்திசையும்  மக்கள்  குளம் 

ஒருநாளில்  அழியலாம்!

படைக்கும் தெய்வம் திருமால்கூட 

தன்தொழிலை  மறக்கலாம் !

காக்கும் தெய்வம் பெருமாளிங்கே 

காக்காமல் இருக்கலாம் !

மூத்த தெய்வம்  சிவனே இங்கு 

தன்தொழிலை  வெறுக்கலாம்!

பேனாவில் மையும் கூட 

பேசாமல் நிற்கலாம் !

விலையில்லா  பொருள்கள் கூட 

விலையாகிப் போகலாம் !

பிறந்துவிட்ட  உயிர்கள் கூட 

ஒருநாளில்  இறக்கலாம் !

பங்காளி உறவு கூட 

பத்து நாளில் பிரியலாம் !

அண்ணன் தம்பி பாசம்கூட 

அடியோடு  அழியலாம் !

அப்பாவும் அம்மாவும் 

அன்பு பாசம் குறையலாம் !

காலங்கள்  மாறிப்போகும் 

கற்பனைகள் சிதைந்துபோகும் !

கண்ணுக்குள் ஓவியமோ 

கடுகாகி கரைந்து போகும் !

நான்படைக்கும் கவிதைகளோ 

இறப்பில்லா  காவியமாகும் !

                                                                                                                                                                 ......ஆண்டியப்பன் ......

                                    காதல்

                                                 

 என் தெருவை மறந்து 

உன் தெருவில் நடக்கிறேன் 

என் வீட்டை மறந்து 

உன் வீட்டைப் பார்க்கிறேன்

என் குரலை மறந்து 

உன் குரலில் பேசுகிறேன் 

என் சிரிப்பை  மறந்து 

உன் சிரிப்பிற்காக ஏங்குகிறேன் 

உன்னைத் தொடும் தென்றலைப் பார்க்க 

எனக்கு கோபம் வருகிறது 

நீ வெறுங்காலில்  நாடக்க

 என் நெஞ்சம் வகவலிக்கிறது 

என் கண்கள் 

தூக்கம்  மறுக்கிறது 

என் மனதில் 

ஏக்கம் பிறக்கிறது 

ஒரு நொடியில் கண்ணில்நுழைந்து   

யுகமாய் வாழும் 

என் இதயத்தில்        

உலகமே மகிழ்வாய் தெரிகிறது 

என்னவளே !

உன்னைப் பார்த்ததுமுதல்

                                                                                                                                                      ......ஆண்டியப்பன் ..... 

                               காதலித்துப்பார்

                                         

மலரைக் காதலித்துப்பார்

நல்ல வாசனை கிடைக்கும் 

மரத்தைக் காதலித்துப்பார்

நல்ல  காற்று  கிடைக்கும் 

பூமியை காதலித்துப்பார்

பசுமை செழித்தோங்கும் 

காதலியை காதலித்துப்பார் 

மனசு மலரும் 

மனைவியைக்  காதலித்துப்பார் 

வாழ்க்கை  சிறக்கும் 

 குழந்தைகளை காதலித்துப்பார் 

குடும்பம்  மகிழும்  

நாட்டைக் காதலித்துப்பார்

அனைத்து உயிர்களும்  சிரிக்கும்

                                                                                                                                ........ஆண்டியப்பன்.........

                               தமிழ்ப்பெண்

                                        

குங்குமப்போட்டோ

குலைந்துபோனது

ஸ்டிக்கர் பொட்டோ

அரசாலுது

பாவாடை சட்டை 

பறந்து போனது 

மிடியும் சுடிதார்

பழக்கமானது

எங்கள் தமிழ்ப்பெண் அழகெல்லாம்

இறந்து காலம் 

ஏலேட்டானது

வெட்கம்  நாணம் 

அச்சம் மடமும் 

வெம்பிப்போகும்  காலமானது

வீரம் வேட்கை 

விவேகமெல்லாம்

வேறுவழியாய் 

எங்கோ போகுது 

தமிழகப்பெண்ணின்  

பெயரை மட்டும்

தழைத்துநிற்கும் தனிமரமாய்!

                                                                                                                                                        ......ஆண்டியப்பன்.......  

                                           பேனா!

                                        

ஓ!நெற்கதிர்களே!

உங்கள்  தலைகுனிவு

எங்கள் பசியைப் போக்கும் அமுதமாகிறது!

ஓ! மரங்களே!

கனிந்து குனிவதால் 

உயிகளின் சுவைமிகு  உணவாகிறது!

ஓ!கருமேகங்ககே!

நீங்கள் குனிவதால் 

எங்கும் பசுமை சிரிக்கிறது !

ஓ!தென்றலே !

நீ  குனியும் போது

உயிர்களின் சுவாசமாகிறாய்!
ஓ!சூரியனே !

நீ தலை குனியும் போதுதான்

பூமியே துயில்லேளுகிறது !

ஓ!எழுத்தாளர்களே!

உங்கள் பேனா  குனியும் 

ஒவ்வொரு முறையும் 

நம்  பாரதம் செழிப்பதற்காக இருக்கட்டும் !

                                                                                                                                                                                              .......ஆண்டியப்பன் ......

                                       வெண்சுருட்டு

                                   

நீங்கள்  கெடுவதுடன் 

வாரிசும்  கெடும் கொடியவிஷம்

கேடுகளை ஒழிக்க 

ஆங்காங்கே விளம்பரங்கள்  

தீமையை ஒழிக்க 

குறும்படங்கள் 

கெட்டதை  ஒழிக்க 

தேசம் செலவு செய்யும் 

பல்லாயிரம் கோடிகள் 

தினம் தினம் பார்த்தாலும்

திருந்துவது என்னவோ!

கானல் நீராய்

பத்து விரலில் பாங்காய் உழைத்து 

இரண்டு விரலாய் எரித்துக்கெடுக்கும்

அன்பு உள்ளங்களே 

கெட்டதை  விடுத்து 

நல்லதை எடுங்கள் 

புதிதாய் மலரட்டும் வாழ்க்கை

                                                                                                                                                                            ........ஆண்டியப்பன்...........

                                    உழைப்பாளிகள்

                                                

குளிரில்  தழுவி 

வெப்பத்தில்  நனைந்து 

இதமாய்  முடியும்  தென்றலே !

பூபாலத்தில்  தொடங்கி 

யுத்தம்  முடித்து 

மறைந்து விழிக்கும் சூரியனே 

கூடுவிட்டு பறந்து சென்று 

கூட்டாக சோறும் உண்டு 

மயக்கும் மாலை 

மகிழ்வாய்  வீடுவரும்  பறவைகளே!

உங்களுக்குள் ஏற்ற  இரக்கமில்லை 

அத்தனையும் சமமாகும்.  

ஆனால் 

நேரம் பிரித்தளித்து 

ஓய்வு புறந்தள்ளி 

உழைப்பைக் கொடுத்த  மனிதனுக்கு 

பதவிவாரியாய்  பரிசளிப்பு 

உயர்ந்தோன் தாழ்ந்தோன்னென 

உழைப்பைக் கொடுக்கும் உழைப்பாளிக்கு

ஒதுக்கப்பர்டது  100%

30%சதம் மட்டுமே 

பெற்றது போதும் புறந்தள்ள  தயாரில்லை 

எங்கள் குழந்தையும் சிரகடிக்கவேண்டும் 

நாங்கள் உழைப்பாளிகள். 

                                                                                                     ........ஆண்டியப்பன் ........

                                     காற்றே! காற்றே!

                                 

காற்றே காற்றே கண்ணுக்குள்ளே

               ஒழிந்தே  இருப்பாயா?

காற்றே நீயும்  நெஞ்சப் பையில் 

                குடிகொண்டிருப்பாயா?

காற்றே  நீயும் மெய் தொட்டு பயில

                என்னுடன்  வருவாயா?

காற்றே  நீயும் தலைவியின்  உடம்பை

                 தொட்டுப்பார்த்தாயா?

நீ பஞ்ச பூதத்தை  அவளில் கண்டு 

                  புயலாய் ஆனாயா?

நீ சுழன்று வீசும் சுறாவளியாய் 

                  சுற்றித்திரிந்தாயா?

என்னவள் சிரிப்பை கண்டதும்  நீயும் 

                  தென்றல்லானாயா?  

நீ  மலரில்  விழுந்து  மனதில் எழுந்து 

                  கவிதையானாயா?

           நீ  கவிதையானையா?

                                                                                                      ......க.ஆண்டியப்பன் .......

                                             ஆசிரியார்   

                                    

ஆசிரியர் மாணவர்களை 

மருத்துவர்களாக ஆக்குகிறார்

பொறியாளர்களாக ஆக்குகிறார்

மொழியாளர்களாக ஆக்குகிறார்

விவசாய அலுவலர்களாக  ஆக்குகிறார்

விஞ்ஞானிக்களாக ஆக்குகிறார்

படிப்பில் சிறந்த மாணவர்களாக ஆக்குகிறார்

ஆனால்

சுயசிந்தனை உடையவனாக 

சுதந்திரமாக செயல்படுபவனாக

பொதுவில் 

மனிதனாக மட்டும் ஆக்கும் நிலையை தவிர

                                                                                                                                                                             .....ஆண்டியப்பன் ......

                             நீ! மனிதனாகலாம் 

                          

சிறு துளி நீரும்  பெருவேள்ளமாகிறது 

சிறு ஆறும்  பெருங்கடலாகிறது 

சிறு சிறு விதையும் பெருமரமாகிறது  

சிறு துளி மகரந்தமும் தேனாகிறது 

சிறு சிறு நெல்மணியும் நேர்குவியலாகிறது 

உழைக்க மறந்த  மனிதா!

சிறு உழைப்பைக் கொடுத்துப்பார்!

பெரிய சாதனை  படைக்கலாம்

கூடி வாழ்ந்து பார்!

கோடி நன்மைகள்  பெறலாம் 

கொடுமையை மறந்து பார் !

கும்பிடும் தெய்வமாகலாம்

நல்லதை நினைத்துப்பார்!

நீ! மனிதனாகலாம்

                                                                                                                                                                                      

                                                                                                                                                                    ......ஆண்டியப்பன்.......

                             சூரியன் சுட்டெரிக்கும் 

 பசுமை படர்ந்து 

 பக்குவமாய் பல்லிளிக்கும் 

பசும்புற்கள்

புல்லின்  நுனியில் 

கொண்டையிட்டுஅமர்ந்திருக்கும் 

பனித்துளிகள் 

இன்ப சுகத்தை 

இனிதே  தாலாட்டும் 

இலைகளின் அசைவுகள்

விழித்திடும்  பறவைகள் 

விம்மிடும் ஓசையின் 

வியக்கவைக்கும் சங்கீத மழை

வேதனை மறந்து 

பனித்துளிதொட்டு 

பக்குவமாய் பறந்துவரும்

தெவிட்டாத தென்றலின் இனிமை

இருளை விளக்கி 

ஒளிக் கற்றையாய் வெளிவரும் 

சூரியன் 

அத்தனையும் இனிமைதான் 

சூரியன் சுட்டேரிக்கும்வரை

                                                                                                     ....ஆண்டியப்பன்.......

                                         சுதந்திரம்

                                   

தந்தை  இழந்து

தாயை  இழந்து 

தமயன் பைத்தியமாய்

துன்பங்கள் சூழ்ந்தாலும்

சுதந்திரம்  என் உரிமை என்றார்
வ.உ.சி.
உன்னஉணவில்லை
உடுத்தஉடையில்லை
பட்டினி மாறவில்லை
பாட்டெழுத மறக்கவில்லை
சுதந்திரம் என் உரிமை என்றார்
பாரதி
மீசை துடிக்க
நரம்புகள் புடைக்க
அன்னியர் ஆட்சியகற்ற
பாஞ்சாலபடை தன்னை
பாய்ந்து நடத்தினார்
கட்டப்பொம்முதுரை
உறங்க வீடின்றி
உன்ன உணவின்றி
மானமிழந்து
கற்பிழந்து
கயவனின் கைகளில்
கட்டிக்கிடந்த
பாரத தேவியை
பக்குவமாய் பெற்ற சுதந்திரம்
இன்று
66 ஆறாம் குடியரசுதினம்
கோலாகல கொண்டாட்டமாய்
இன்று  மட்டும்
நினைக்கும்
ஏழ்மைநினைவுகளுடன்
                                                                                                                                                                                    .....ஆண்டியப்பன்....                                                                                                                                                                                                        

                                                                                                                                                                                                       

                                    இளைஞர்கள்

                        

 ஆலமரத்தையும் ஆட்டிப்பார்க்கும் தென்றல்

பெரியமரத்தில் பழுத்துத் தொங்கும் சிறு பழங்கள்

சிரிய கோடியில்  காய்த்துக்கிடக்கும் பெரிய காய்கள் 

நீரோடை வழிகள்  அடைத்துக்கிடந்தாலும்

வேரோடை இன்றி வழிந்தோடும் மழைத்துளிகள்

வானோடு முட்டும் மலைமுகடாகிலும்

ஒளியோடை தடுக்கா ஓடி விளையாடும்  சூரியஒளிகள்

சுட்டெரித்தாலும்  சோர்ந்துபோகா பசுந்தளிர்கள்

பசுவுக்கு போக்குக்காட்டும்  சிறுகன்றுகள்

சேட்டைகள் செய்யும் சிரியவரென்று 

ஏழனப்பேச்சிங்கே வேண்டாம்  

நாங்களும்  நாட்டிற்காக நலம்  செய்வோம் 

தந்தையைக் காக்கும் தமயனாய்

தாயைக் கொஞ்சும் குழந்தையாய்

இருட்டை விரட்டும் சிறுவிளக்காய் 

எங்களாலும் முடியும் 

நாங்களும் சாதிப்போம் என்றும் இளைஞர்களாய்

                                                                                                                                                                                                           ......ஆண்டியப்பன்......

[உங்கள் மனதில் தோன்றம் கருத்தை பதிவுசெய்யுங்கள் ]