காதல்
என் தெருவை மறந்து
உன் தெருவில் நடக்கிறேன்
என் வீட்டை மறந்து
உன் வீட்டைப் பார்க்கிறேன்
என் குரலை மறந்து
உன் குரலில் பேசுகிறேன்
என் சிரிப்பை மறந்து
உன் சிரிப்பிற்காக ஏங்குகிறேன்
உன்னைத் தொடும் தென்றலைப் பார்க்க
எனக்கு கோபம் வருகிறது
நீ வெறுங்காலில் நாடக்க
என் நெஞ்சம் வகவலிக்கிறது
என் கண்கள்
தூக்கம் மறுக்கிறது
என் மனதில்
ஏக்கம் பிறக்கிறது
ஒரு நொடியில் கண்ணில்நுழைந்து
யுகமாய் வாழும்
என் இதயத்தில்
உலகமே மகிழ்வாய் தெரிகிறது
என்னவளே !
உன்னைப் பார்த்ததுமுதல்
......ஆண்டியப்பன் .....
